MariaTsavala Words📄✨

  Κεφάλαιο 3 Όνειρο ή πραγματικότητα; Η βάρδια του Τζόρνταν ολοκληρώθηκε στις τρεις το μεσημέρι και δίχως να χάσει χρόνο, έφυγε τρέχοντας από το κτίριο όπου εργαζόταν, για να καταλήξει στο μικρό, ασπρόμαυρο αμάξι του. Είχε ξυπνήσει πολύ νωρίς, και κοιμηθεί πολύ λιγότερες ώρες. Η προσαρμογή στο νέο σπίτι δεν ήταν εύκολη υπόθεση όπως αρχικά νόμιζε. Ειδικά για την Άνι.     Ο καιρός, επιθετικά βροχερός. Οι άνεμοί του λυσομανούσαν και χτυπούσαν δυνατά τα τζάμια του αυτοκινήτου, ενώ οι λακκούβες με λάσπη που δημιουργήθηκαν στους δρόμους, εξαιτίας της σφοδρής βροχόπτωσης, δυσκόλευαν στην ομαλή οδήγηση.     «Γαμώ την γκαντεμιά μου! Σήμερα βρήκε να βρέξει, που έχω διανύσει τόσα χιλιόμετρα;» ξέσπασε φωναχτά, την ώρα που έστριβε μανιωδώς το τιμόνι.     Δέκα λεπτά πριν φτάσει στο νεοκλασικό, έκανε μια στάση να ξεκουραστεί απ’ τη σημερινή πίεση και κούραση της ημέρας. Έσβησε τη μηχανή του αυτοκινήτου ενώ οι υαλοκαθαριστήρες σκούπιζαν τους μαζεμένους και διάφανους λεκέδες. Η μουντή μέρα, η σκοτει

  Κεφάλαιο 2 Η ΛΙΜΝΗ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ Μια απέραντη λίμνη από ιδρώτα είχε απλωθεί στα λευκά σεντόνια, κάτω από το ξαπλωμένο σώμα της Άνι. Σιγά σιγά, τρομοκρατημένη όπως ήταν, έβλεπε να προστίθενται κόκκινες πιτσιλιές. Απ’ το στόμα της ξέφευγαν κραυγές πόνου και "έσπρωχνε" όσο πιο δυνατά μπορούσε, μα το κεφαλάκι του εμβρύου, δεν έλεγε να κατέβει.       «Έλα καλή μου, ζορίσου λίγο παραπάνω! Ούτε η πρώτη είσαι ούτε η τελευταία που γεννάει» της είπε η μία απ’ τις δύο γυναίκες που βοηθούσαν στον τοκετό.       Η συγκεκριμένη δεν αποπνέει καμία εμπιστοσύνη στην Άνι. Εκτός από τις απότομες και ψυχρές κινήσεις που έκανε, που την Άνι την σφάγιαζαν, τα περισσότερα δόντια τής έλειπαν. Ενώ η ρίζα των μαλλιών ξεκινούσε πίσω από τα αυτιά. Έμοιαζε με Γκρέμλινς!*       Πήρε βαθιές ανάσες. Οι στιλπνές τούφες έμπαιναν στα μάτια της και οι σουβλεροί πόνοι, της προκαλούσαν σκοτοδίνη. Ήθελε να λιποθυμήσει, μήπως και όταν συνερχόταν ο πόνος θα είχε καταλαγιάσει.       Η δεύτερη γυναίκα που βοηθούσε στη

  ΣΗΜΕΙΩΜΑ Καλώς ήρθες στο νέο μου, συγγραφικό εγχείρημα 🥰💕🙏💌 Χαίρομαι πολύ που με επισκέφθηκες και θέλησες να μου δώσεις μια ευκαιρία. Για πρώτη φορά, είπα να δοκιμάσω τις δυνατότητές μου, σε ένα είδος που υπερ αγαπώ να διαβάζω και να βλέπω 😁 Ωστόσο, εδώ θα σου πω να μην περιμένεις κάτι υπερβολικά τρομακτικό, διότι επιθυμώ να εστιάσω στην ατμόσφαιρα της ιστορίας , περισσότερο απ' την πλοκή. Επομένως, δε θα μιλήσουμε για τέρατα και εξωγίηνους... Εύχομαι να το απολαύσεις και να σου κρατήσει μια γλυκιά (ή τρομακτική να πω;)🤪συντροφιά. Αν θες, μπορείς να μου αφήσεις και ένα σου σχόλιο, δηλώνοντας παρών/παρούσα σε αυτό το μικρό, λογοτεχνικό ταξίδι. *Τα πνευνατικά δικαιώματα είναι κατοχυρωμένα. Οποιαδήποτε αντιγραφή που αφορά το βιβλίο "Μαύρος καθρέπτης", διώκεται ποινικά* *Συγχωρέστε με, για πιθανά φιλολογικά λάθη. Το κείμενο είναι φρέσκο 😁 και δεν εχει περάσει από επιμέλεια* Σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου και σε φιλώ γλυκά 💜 Το επόμενο κεφάλαιο θα ανέβει την επόμενη